صنعت بافندگی حلقوی از زمانیکه ویلیام لی بافندگی دستی را با استفاده از دو سوزن به بافندگی مکانیکی تبدیل کرد٬ بتدریج دچار تحول و دگرگونی شده است. از آن زمان تا کنون تکنولوزی بافندگی حلقوی از ماشین تخت باف دستی تا ماشین های تولید کننده البسه کامل بدون درز پیشرفت نموده است. در این مقاله بطور خلاصه به تحولات بافندگی حلقوی پودی از تکنیک برش و دوخت تا تولید البسه بدون درز خواهیم پرداخت.
تکنیک برش و دوخت : تولید البسه به این روش با استفاده از یک پانل کامل پارچه صورت میگیرد. در این روش پانل یا الگوی قسمتهای مختلف لباس نظیر استینها و بدنه جلویی و عقبی لباس بر روی پارچه بریده و از آن جدا میگردد ( شکل زیر ) و سپس در مرحله نهایی به مدیگر دوخته و ملحق می شود. بر اساس تحقیقات شرکت شیما سایکی در حدود ۴۰ درصد از پارچه در این روش به عنوان ضایعات دور ریخته می شود.
تکنیک فولی فشن : بافندگی فولی فشن بمعنای بافت قطعات لباس بطور شکل یافته است. در این روش (شکل زیر ) قسمتهای مختلف لباس به کمک افزایش و یا کاهش عرض بافت ( کم یا زیاد کردن تعداد حلقه ها در عرض بافت در رجهای مختلف) بر روی ماشین بافندگی با استفاده از تکنیک انتقال حلقه شکل دهی میشود. استفاده ار این روش نیاز به عملیات برش را در مرحله تولید از بین می برد. با این وجود هنوز هم نیاز به پیوند تکه های فرم داده شده پارچه و دوخت لبه های آنها برای تولید یک لباس کامل وجود دارد. ضمن اینکه استفاده از این روش میتو اند تا حدی به کاهش ظایعات کمک نماید.
تکنیک بافت البسه بدون درز: این تکنیک برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ توسط شرکت شیما سایکی بر روی ماشین های تخت باف معرفی گردید. در این دوش یک لباس بدون نیاز به مراحل بعدی برش و دوخت ٬ بطور کامل بر روی ماشین بافندگی تولید می شود (شکل زیر ). بر اساس تحقیقات انجام شده استفاده از این روش ۳۵ در صد در زمان صرفه جوئی خواهد شد و میزان مصرف نخ و ضایعات تولید به حداقل خواهد رسید.
ایجاد البسه بدون درز می تواند بر روی ماشین های گرد باف و تخت باف صورت گیرد. ا این وجود تولید البسه بدون درز بر روی ماشین های گردباف به روش متفاوتی از ماشین های تخت باف صورت می گیرد. در ماشین های گردباف معمولا تنها یک تکه لباس بصورت کیسه ای تولید می کنند. بنابر این البسه تولید شده ممکن است نیاز مند یک مرحله برش و یا دوخت استین ها باشد. لذا ماشین های گردباف مذکور یک بافندگی بدون درز واقعی را ارائه نمی دهند. شرکت های عمده تولید این نوع ماشیت الات عبارتند از : Orizio, Lonati, Santoni
در مقایسه با ماشین های گردباف ٬ در ماشین های تخت باف میتوان بیش از یک تکه لباس را بر روی عرض ماشین بصورت کیسه ای تولید و انها را به هم ملحق نمود. مطابق شکل فوق معمولا یک قطعه کیسه ای عریض برای قسمت جلو و عقب لباس و دو قطعه کیسه ای باریک برای بافتن استین ها طراحی می شود. بافت کیسه ای مورد نیاز یک بافت ساده معمولی است که از سال ۱۸۰۰ تا کنون بر روی ماشین ها بافته می شود. اما کم و زیاد کردن عرض بافت برای فرم دهی نیاز مند انتقال حلقه و الحاق قسمت های مختلف بافت نیاز مند تکنیک پیشرفته ای است. در شکل فوق سه بافت کیسه ای توسط سه نخ بر مختلف بر روی عرض ماشین بافته می شود. این عمل تا نقطه زیر بغل لباس ادامه می یابد . در این نقطه دو نخبر شماره ۳ و ۱ از بافت خارج شده و نخبر شماره ۲ که قبلا عملیات بافت قسمت بدنه اصلس لباس را انجام می داد ٬ قطعات بافته شده را به هم و صل می کند.
ماشین ها ی تخت باف مذکور از گیج ۵ تا ۱۸ تولید می شوند. از شرکت های عمده تولید کننده این ماشین الات می توان به شرکتهای زیر اشاره نمود
Shima Seiki و Stoll.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر